Verslag klassieker Hoegaarden zaterdag, 23 juni 2018
Vandaag speelden de Rode Duivels om 14.00 hun WK-wedstrijd tegen Tunesië. De afstemming van de agenda’s kon dus beter maar toch waren we met tien voor deze topklassieker.
Je herkent de Ferre, Jef G, Massimo, Karel, Walter, Paul, Jef VA, Roger, Filip en Richard.
Zoals je ziet was er heel wat ervaring aanwezig. Iedereen kan immers deze rit aan. Een klassieker is een genietersrit bij uitstek en dat bewezen we vandaag nog maar eens.
Schitterend weer, niet te warm of te koud en niet te veel wind, de omstandigheden waren perfect.
Weinig nieuws te melden van de rit zelf. Eerst richting Leuven via de Leuvense Vaart. Even wat kronkelen om vervolgens de Pellenberg te ‘beklimmen’. Vanaf hier zou het wat op en af gaan met om de haverklap mooie vergezichten.
Volgens Massimo, toch wel een kenner van Italië, was het landschap te vergelijken met Toscane. Spreek hem eens tegen!
De Limburg heeft zo zijn lentebloesems maar hectares aardappelen die in bloem staan, vormen ook absoluut de moeite.
Na 62 km bereikten we Hoegaarden. Hier werd de fiets gestald op het Gemeenteplein bij 'Den Venitiaen'. Op het gezellige terras werd het broodje - ondanks het nog eerder vroege uur - met veel smaak verorberd.
Verder ging het langs o.a. Bierbeek, Linden en Roosbeek. Als je het vorige verslag nog indachtig bent, vond hier vorig jaar die beruchte rommelmarkt plaats. Vandaag was er geen spoor van te bekennen.
Volgens Jef VA kon je met je gat bloot lopen. Dat hebben we maar niet uitgeprobeerd J.
Traditioneel is Werchter de plaats van de tussenstop. Toen we het terras zagen opdoemen, klonk echter de stevige en overtuigend stem van Jef G: doorrijden, ik doe ene op aan de visput in Katelijne. Daar staat ook een tv.
We waren helemaal overtuigd want hoewel sommigen al de hele morgen luid verkondigden dat zo’n rit ver boven ‘een voetbalmatchke’ ging, veranderde die toon meer en meer naargelang het aanvangsuur van de match naderde.
1-0 Potverdikke en wij zitten op de fiets.
2-0 Lukaku, waren we maar thuis gebleven.
2-1 Wat doen we hier eigenlijk?
14.40 u We naderen de visvijver. Een hond langs de kant vindt ons de moeite om mee te lopen maar wordt professioneel met de buitenkant van de voet door Ferre op zijn plaats gezet.
14.44 Aankomst op het terras. De viswedstrijd is bezig, plaats genoeg zowel binnen als buiten.
14.45 De Stoempers splitsen zich op in het terrasgedeelte en de duivelfans. Deze laatsten zien nog net Lukaku de 3-1 scoren.
Ook de tweede helft werd rustig bekeken en becommentarieerd door onze analisten.
Op het terras kreeg men onverwacht bezoek. De hond van daarnet kwam even een kijkje nemen.
Een slecht karakter fluisterde hem de naam van Ferre en ook iets met benen en plassen in het oor. Het dier verdween effectief naar binnen maar hield zijn manieren.
Volgens de Ferre herkende hij hem niet zonder helm. Zou best kunnen!
De laatsten peddelden rond vijf uur – je moet ook niet té vroeg thuis zijn – huiswaarts na
135 km. Moe maar voldaan zoals dat heet en met weer wat mooie herinneringen om bij in ons hart te bewaren.
Meer moet dat niet zijn.
Merci Jef.
PVdB