Met zeventien waren we:
De ‘Jeffen’ Van Asch, Guldentops en Hendrickx, Marcel Vingerhoets, de ‘Karels’ Diddens, Spruyt en De Munter, Ferdinand 'Ferre' Hellemans, Richard Moerenhout, Hans De Wolf, Alain Caers, Eddy 'tornado' Lambrechts, Eric Van den Brande, Francois 'Cois' Lauwers, Paul Van den Bosch en twee nieuwkomers: Eric Rombauts en Walter Van den Brande.
Op vrijdag werd de bagage onder het waakzaam oog van Marcel afgegeven. “Géén harde valiezen maar wel zakken”, dixit onze ervaren herder van dienst!
Eddy, een speciale dankjewel om de jeep nog maar eens ter beschikking te stellen. Het zou echt niet hetzelfde zijn zonder deze – toch wel buitengewone - wagen.
Hij straalt kracht en vertrouwen uit. Waar je ook komt, iedereen staat in bewondering en gaat met gepaste eerbied een stapje achteruit en buigt respectvol het hoofd.
Kortom, hij vertegenwoordigt en symboliseert helemaal ‘de stoemper’ J.
Het startuur, 8.30 werd net niet gehaald maar om 8.45 was iedereen aan het ‘bollen’.
De dag ervoor haalden we nog 36 graden en was het woord regen iets uit het verre verleden maar vandaag voorspelde men toch een deel nattigheid. Dat was buiten onze ervaren gidsen gerekend. Geen druppel zou ons belagen. Goed gedaan, jongens J.
Dit had zeker te maken met de sterke voorbereiding.
Gistel ligt niet echt dicht bij de deur. De routes verkennen was dan ook een hele onderneming.
Eric en Cois, Karel D en Jef VA vormden de duo’s die deze taak op zich namen. Komen halen of weg doen met de auto was dan weer voor Marcel.
De ritten waren dan ook weer stuk voor stuk een pareltje!
Je kan ze trouwens zeer gedetailleerd terugvinden via RouteYou. Hiervoor moeten we dan weer Hans en Alain bedanken. Op deze site staan ondertussen ook nog andere ritten want de mio’s en garmins hebben ook in de stoemperswereld hun weg gevonden!
Dag 1
Na 30 km hielden we onze eerste stop. Noodgedwongen want de zadelpen van Eric R begaf het. Te zwaar getafeld de dag er voor, metaalmoeheid, … wie zal het zeggen. Gelukkig was er een fietsenmaker – Adriaansen in Londerzeel - in de buurt.
Het euvel werd vlug verholpen.
Enkele stoempers keurden
ondertussen de elektrisch fietsen
met de nodige commentaar!
Na 80 km stopten we in Sint-Martens-Leerne om de inwendige mens te versterken.
Na 110 km verloor Cois het evenwicht bij het oprijden van een brug en kwetste zich aan de ijzeren leuning. Zijn duim bloedde dat het niet schoon was.
Zakdoek maar ook arm en zelfs fiets vol bloed maar ‘Rambo’ Cois verpinkte niet. Doorrijden klonk het! Een echte Flandrien.
Er werd uitgekeken naar een apotheker maar niet gevonden. We passeerden wel een slagerij en zelfs een dierenarts … Een twijfelmomentje maar nee, toch maar niet.
Aan kilometer 120 (en kort bij onze eindbestemming) volgde de tweede stop in La Brasserie in Zedelgem. Kwaremont van ’t vat werd getest en goed bevonden!
Marcel – de herder weet je wel - was al een dokter aan het googelen maar Cois - er bestaan nog echte mannen – koos voor de
harde aanpak en dronk twee duvels (goed
koud). Respect Cois!!
Hotel Ter Haeghe werd bereikt na 145 km.
Aperitieven om 18.15 (wie er niet is, is gezien) op het terras en om 19.00 stipt mochten we aan tafel gaan. Meer moet dat niet zijn.
Nog een beetje nakletsen, rondde deze eerste, fijne dag af.
Het lot bracht Eric R en Karel DM samen voor de nacht.
Dit ‘huwelijk’ zou geen lang leven beschoren zijn want reeds de volgende morgen tekende Eric de scheidingspapieren wegens ‘(on)opzettelijke poging van Karel om iemand gek te maken door aanhoudend én luidruchtig gesnurk’.
Ook het feit dat hij waarschijnlijk niet kon blijven weerstaan aan de drang om zijn kamergenoot door het raam te kieperen, gaf de doorslag: Karel zou de volgende nacht bij Eddy en Paul logeren. Kwestie van geen risico’s te nemen.
Sprokkels …
- Veel tegenwind deze eerste dag.
- Hans leidde de rit in goede banen, op zijn eigen rustige manier.
- Toch weer een onnozelaar die zijn frustratie de vrije loop liet en zijn auto als wapen gebruikte om zijn ongenoegen (waarover eigenlijk??) te uiten
- De mensen die hier de vorige editie (2013) logeerden hadden spijt dat er geen ‘boerkes en boerinnekes’ meer waren.
Dag 2
Fris gewassen en geschoren werd er vanaf 7.30 u. verzameld. Om 8.00 u. werd het eerste fruitsapje ingeschonken. Zeer verzorgd buffetontbijt met alles er op en er aan. Super.
Om 9.20 u. en dus 10 minuten voor het afgesproken uur werd er vertrokken. Toch wel een beetje ‘onstoempers’ maar alles verliep zo vanzelf.
Hier verdient de ganse groep een pluim. Op alle gebied voelde je dat ‘het’ goed zat. Een plezier om te zien.
De middagstop vond plaats in Beveren a/d IJzer in brasserie ’t Geheim Spoor. Net op tijd trouwens, de regen viel mals uit de hemel.
Meestal drinken we twee consumpties maar hier vielen voor het eerst de woorden van een dorstige stoemper terwijl hij het glas hief: Bij gebrek aan ontstentenis van goed weer, stel ik voor dat we er nog ene drinken.
Dit geschiedde dan ook en een nieuwe boutade was geboren!
Een boutade (van het Franse bouter, "verdrijven") is een bondige, spitsvondige en geestig bedoelde uitspraak waarmee uiting wordt gegeven aan een zeker misnoegen.
De regen stopte en dus werd onze weg voortgezet.
Niet helemaal rimpelloos want een spaak van Eric R begaf het. Met man en macht werd er aan gewerkt. Op een bepaald moment ‘frutselden’ liefst zes volwassen mensen aan één spaak. Het ding maakte geen kans!
Nog één keer kenden we een oponthoud. De énige platte band van het weekend (7000 km in totaal) kwam op naam van … Eric R.
Een aandachtige lezer zal opmerken dat deze naam toch wel verschillende keren voorkomt in dit verslag. Eric begon zelf ook een aantal dingen in vraag te stellen.
Wie ben ik? Wat doe ik hier? Waar gaat dit naar toe? Mag ik nu naar huis?
De - gevatte en door ervaring gedragen - commentaren van het ganse stoempersteam hielpen hem gelukkig om op al deze beklijvende vragen een waterdicht antwoord te vinden.
Hij heeft alles in zich om een ‘échte’ te worden.
De volgende pauze vond plaats in Keiem.
Sint-Hubert was – zacht uitgedrukt – eerder een volkscafé, waar een groot scherm (de voetbal stond op) de aandacht trok.
Geen probleem, al snel versmolten de stemmen van 17 stoempers, een ijverige tv-presentator en de plaatselijke tooghangers zich tot één grote kakafonie.
Een habitat waar we ons thuis voelden J.
De laatste 20 km verliepen in de regen en bij 18 graden. De warme douche verdreef al snel alle beslommeringen (als die er al waren).
De teller stond vandaag op 130 kilometer.
De rest van de avond was een kopie van de eerste dag. Aperitieven, eten, samen zitten en genieten.
Sprokkels …
- Bedankt Cois voor het leiden van de rit.
- Als voorgerecht was er een sliptongetje. Wist je dat je de ‘p’ mag vervangen door de ‘b’ maar dat slip van slepen komt (of wat dacht je)?
- Dat dit er helemaal niet toe doet.
- Zij (of hij) heel lekker was.
- Dat er in de Moeren altijd veel wind staat.
- Deze precies altijd tegenwaait.
- Dat kwatongen beweren dat op het einde van het weekend de fiets van Eric de beste zal zijn omdat tegen dan alles vervangen is.
- De afrekening van de drank klopte weer als een bus.
- Dat is heel plezant voor de penningmeester.
Dag 3
Via Brasserie Ambiance in Zelzate (hier stalden we ooit nog onze fietsen) en Taverne Sint-Margaretha (Wintam) reden we naar visvijver Auwelanden in Sint Katelijne Waver (145 km).
Door het WK-gebeuren viel de vakantie van onze cafébaas wat later en dus moesten we improviseren.
Jef Guldentops bracht ons in contact met Nancy die bereid was de klassieke ‘wafelenbak’ (lees varkenswangetjes of koude schotel) te verzorgen aan een democratische prijs.
Fijn was weer dat ook Leonard, Guido en François, mét hun echtgenotes, ook van de partij waren.
Sprokkels …
- Jef VA was de wegkapitein van dienst. Goed gedaan, Jef!
- Het kakelnestje van de groep was Hans met zijn 47 jaar.
- Hij was ook de enige onder de 55 jaar.
- Hans is bijna 30 jonger dan onze nestor, Karel S.
- Deze laatste is natuurlijk ‘gene gewone’.
- De basisconditie van iedereen super was want 420 km op 3 dagen met veel tegenwind en een behoorlijke snelheid … je moet het maar doen.
Besluit
Weer een absolute voltreffer.
In al zijn eenvoud en voorspelbaarheid slaagt ons weekend er keer op keer in om top te zijn. Kijk maar naar de vaste deelnemers van de afgelopen 10 jaar. Wie er een keertje van proeft …
Sprokkels …
- Voor Eric VDB was het zijn tinnen editie: 10 achtereenvolgende jaren was hij erbij.
- Proficiat, Eric!
- We gaan volgend jaar mogelijk richting Pajottenland.
- Guido denkt eraan om terug mee te gaan maar hij is ook graag thuis.
- Niet gemakkelijk!
Overzicht van onze weekends :
2006 Ronde van België Duinse Polders (Blankenberge) - the Paddock (Kluisbergen) -
Les Jardins de la Moignee (Anhee) - Malpertuus (Riemst)
2007 Zuutendaal (Apollo)
2008 Moorsele (Ter Gracht)
2009 Heers (Het Karrehof)
2010 Kinrooi (de Spanjaerd)
2011 Aalter (Western hotel Orchidee)
2012 Genk (Hotel De Venne)
2013 Gistel (Hoevehotel Ter Haeghe)
2014 Bree (Mussenburghof)
2015 Jabbeke (Carpe Diem)
2016 Dinteloord (Thuis)
2017 Houthalen (the Lodge)
2018 Gistel (Hoevehotel Ter Haeghe)
Bij ‘gebrek en ontstentenis’ aan inspiratie sluit ik graag dit verslag af met een welgemeende dankjewel aan iedereen voor het fijne gezelschap en het zorg dragen voor elkaar op deze driedaagse.
PVdB
Comments