Het was al de hele week bang afwachten. Buien en regen zouden haasje over spelen op zaterdag.
Als we nu echter een ding in overvloed hebben in onze club is het wel ervaring. Nog even afwachten en pas op het laatste moment beslissen dus.
Teveel risico op nat worden voor de meeste stoempers en er verschenen dan ook slechts zes (6) leden op de afspraak.
Onder leiding van Jef Van Asch en onder het goedkeurend oog van Marcel werd er na een kort overleg vertrokken.
Spijt zouden we er niet van krijgen. We werden de ganse dag getrakteerd op grillige wolkentekeningen en een kleurenpalet een kunstschilder waardig.
De regen beperkte zich tot vijf of zes – afhankelijk van de bron – druppels.
De richting bracht ons uiteraard naar Hulst waar we rond en door reden. De bordjes van de deelgemeenten zoals Vogelwaarde, Lamswaarde, Kloosterzand, Clinge, …) passeerden één voor één ons netvlies.
Wat een prachtige rit met afwisselende landschappen, kreken en poelen, door de polders en langs kanaaltjes, …
Tijdens de heenrit werden de ruggen regelmatig gekromd. De felle wind hadden we dan ook ‘boenk’ tegen.
Geen probleem want volgens sommigen waren we met de sterksten van de club op weg J.
Wel een probleem was de plaats waar we een broodje dachten te eten. Hulst was vandaag immers in de ban van de ‘vestingfeesten’. Geen garantie dat er plaats was.
Jef had echter stevig genetwerkt en had in het Belgische De Klinge (St. Gillis Waas) afgesproken in de plaatselijke sporthal Molenberg.
De uitbater wachtte ons al op. Bleek dat de sporthal normaal niet open was maar voor ons uitzonderlijk wel.
Het beetje gêne wegens maar met zes werd vriendelijk weggewuifd. Geen probleem.
Zo tafelden we dus in een lege maar gezellige cafetaria met een kelner ‘helemaal van ons’ en een perfect achtergrondmuziekje.
📷
Iets voor één uur sprongen we voldaan op onze fiets. De magere 13° van bij de start was geëvolueerd naar ruim 20 °. De wind waaide nog steeds stevig maar deze keer hadden we hem in de rug. Zalig!
Er werd afgesproken recht naar het clublokaal te fietsen waar we even na halfdrie van onze eerste grote pint proefden.
Dit moet wel een record zijn. 140 km en zo vroeg binnen.
Redenen om thuis te blijven zijn er genoeg maar soms loont het gewoon de moeite om niet te veel na te denken en gewoon te doen.
Toprit die in de toekomst zeker een herhaling verdient!
Merci Jef.
PVdB